Szlak Zwiniętych Torów

Początek szlaku (O km) znajduje się w Miastku. W obrębie miasta jedziemy ul. Wybickiego, początkowo wzdłuż głównej szosy Szczecinek-Słupsk, potem zaś (tak jak i ul. Wybickiego) odbijając na wschód. W okolicy stadionu i Zakładu Energetycznego nasz szlak wjeżdża na dawny nasyp kolejowy. W rejonie mostu schodzi z nasypu i mija go prawą stroną. Po około 150 metrach wracamy na nasyp i jedziemy w kierunku Dretynka. W Węgorzynku przejeżdżamy pod wiaduktem i trafiamy na pierwszy uciążliwy odcinek - zarośla. Najłatwiej ominąć je jadąc gruntową drogą biegnącą po jednej lub drugiej stronie nasypu. Po dotarciu do drogi asfaltowej (Miastko-Trzcinno) skręcamy na nią w prawo i po około 50 m w lewo, na drogę prowadzącą wzdłuż jaru.

Trasa wiedzie wzdłuż wąwozu, który w końcu pokonujemy, mija starą ceglaną stację transformatorową i doprowadza nas do kolejnego zniszczonego mostu. Dalej jedziemy lewą stroną nasypu, mijamy ostoję zwierzyny (ogrodzenie) i brukowaną drogą docieramy do szosy Miastko-Kwiśno. Jedziemy dalej wzdłuż nasypu (po jego lewej stronie) i po około 600 m skręcamy na rozwidleniu w prawo. Przed nami blisko 2-kilometrowy odcinek wzdłuż asypu. Za kolejnym ceglanym transformatorem trafiamy na polną drogę prowadzącą w lewo do Wałdowa (18 km). Tuż przed wsią wjeżdżamy na drogę asfaltową, którą dojedziemy do centrum Wałdowa. Tu warto zrobić dłuższy odpoczynek nad jeziorkiem i przy okazji zwiedzić XVIII-wieczny kościółek. Z Wałdowa początkowo jedziemy asfaltową szosą na północ, by po około 100 m skręcić w gruntową drogę prowadzącą pod górę w lewo do Popowic.

Droga biegnie przez las i wśród pól, przechodzi przez niewielką na tym odcinku Wieprzę i przez Popowice doprowadza nas do szosy Kramarzyny-Role. Tu nasz szlak skręca w prawo i szosą prowadzi do samych Kramarzyn (26 km). We wsi skręcamy w prawo w kierunku Miastka i po kilkuset metrach ponownie w drogę na lewo do nasypu dawnej linii kolejowej. Przed nami ponad 4-kilometrowy odcinek wśród pól do Trzebiatkowa i dalej rzadko używana przez samochody szosa do Ciemna (34 km). W Ciemnie autorzy trasy zalecają dłuższy wypoczynek (można odbijając niecały kilometr na południe dostać się nad jez. Kamieniczno).

Ostatni odcinek, do Bytowa z Ciemna, prowadzi przez Tuchomie. Jedziemy cały czas asfaltową drogą, wpierw na północ, potem zaś na wschód (uwaga, szosa Bytów-Miastko jest ruchliwa!). W centrum Tuchomia (39 km) szlak wchodzi ponownie na nasyp kolejowy i dalej wiedzie prosto przez Tuchomko (tu czeka nas nieprzejezdny odcinek nasypu, który pokonujemy drogą po jego północnej stronie). Dalej mijamy nieco oddalone od szlaku Niezabyszewo (przejeżdżamy koło dawnego budynku dworca), przez tunel i dalej przez lasek docieramy do istniejącej jeszcze linii kolejowej Bytów Słupsk. Szlak przechodzi przez tory i żużlowa droga prowadzi nas do szosy Bytów-Dąbrówka Bytowska. Szosą ta dojeżdżamy do Bytowa (52 km).

Środkowa cześć szlaku (proponowana jako drugi etap) wiedzie z Bytowa do Lęborka i liczy 65 km. Z Bytowa szlak wychodzi ulicą 1-go Maja (obok Urzędu Miejskiego, wylotową w kierunku Kościerzyny). Za granicą miasta szosa, przechodząc przez most, wiedzie nad dawną linią kolejową. Tuż za mostem, skręcając w prawo, zjeżdżamy na biegnącą tam teraz drogę, przejeżdżamy pod mostem i kierujemy się na północ. Przez kolejne 5 km nasz szlak prowadzi starym nasypem, przechodząc przez Pomysk Wielki (przed wsią,, nad jeż. Stary Staw przygotowane jest miejsce odpoczynku) i Soszyce (tu krzyżuje się z opisaną ścieżką przyrodniczą \"Pięć Jezior\"), Tuż przed Łupawskiem zjeżdżamy na prawo z nasypu i drogą asfaltową podążamy przez Łupawsko (69 km) do Ceromina (mijamy rozwidlenie i szosę odchodzącą na prawo do Jasienia). Za Cerominem szosa odbija na lewo do Czarnej Dąbrówki, my zaś jedziemy prosto gruntową drogą do Zawiat. Szlak biegnie tu mniej wiecej równolegle do zachodniego brzegu jez. Jasień. Mijamy ośrodek wczasowy Zawiaty, rozproszone zabudowania wsi, przejeżdżamy nad rzeką Łupawą i docieramy do szosy Kartuzy-Słupsk.

Szlak biegnie dalej prosto przez las i wyprowadza nas na szosę Bytów-Lębork pod Kozinem, w rejonie dawnego wiaduktu kolejowego (bardzo malownicza ruina). Dojeżdżamy do Kozina (82 km) i tuż za wsią skręcamy w prawo na szosę wiodącą do Kotuszewa. Tu kończy się droga asfaltowa, a za wsią, już na brukowej drodze wjeżdżamy na teren pow. lęborskiego.

Przez las szlak prowadzi nas do Unieszynka, na lokalną szosę z Siemirowic do Pogorzelic. Stąd przez Maszewo i Osowo Lęborskie do Lęborka jedziemy już drogą asfaltową. Ostatni odcinek, od Osowa do Lęborka, zamiast ruchliwą i niebezpieczną szosą Bytów-Lębork pokonujemy asfaltową drogą Lasów Państwowych (jest tu znak zakazu wjazdu, ale rowerzystów nie obowiązuje). Wjazd na tę szosę znajduje się poniżej skrzyżowania w Osowie (odbijamy od szosy bytowskiej na prawo).

Trzecia, północna część szlaku, o długości 44 m, prowadzi z Lęborka do Łeby. Całość tego odcinka szlaku wiedzie lokalnymi szosami asfaltowymi przez Garczegorze, Lebień, Roszczyce i Ulinię.